نمایش پیشرو دهمین نمایش از مجموعه نمایشهایی است که در دوران انتقال گالری اثر به فضای جدید، در همکاری نزدیک با گالریهای دیگر برگزار میشود.
«بعد از آن» نخستین نمایش انفرادی حانیه سلطانی است، مجموعهای از ده نقاشی فیگوراتیو که طی سه سال گذشته خلق شدهاند.
حانیه چهرههای انسانی را در فضاهایی آشنا و به دقت طراحیشده قرار میدهد، تصاویری بر اساس افرادی واقعی اما با تغییراتِ ماهرانهای که بر اساس ظرایف احساسی و تصمیمات فرمشناسانه صورت گرفتهاست.
رنگهای جسورانه و نمادهای تکرارشونده به این صحنهها حالوهوایی صمیمی و در عین حال ساختارمند میبخشد.
ترکیببندیهای چندفیگورهی حانیه، به روابط انسانی میپردازند؛ گاه نزدیک و در تعامل و گاه دور از هم، علیرغم نزدیکی فیزیکی.
این تضاد احساسی، بازتاب تغییری است که در دوران کرونا شکل گرفت، زمانی که تجربهی جمعی اندوه و انزوا، میل به ارتباط را ژرفتر کرد و این گردآوردن افراد در یک قاب راهی است برای مقاومت در برابر دوری عاطفی.
رویکرد حانیه به نقاشی بازتاب همان واکنش احساسی است که همزمان موضوع آثارش را شکل میدهد.
مسیر او در خلق این آثار هم شهودی است و هم آگاهانه، یک تبادل دوطرفه بین هنرمند و تصویر که زمان در آن نقشی مرکزی دارد.
آثار او گاه با یک عنصر آغاز شدهاند که به تدریج و با افزودن فیگورها و دیگر جزئیات، به خواستهی نقاشی پاسخ میدهد و برخی دیگر با تصویری واضح از صحنه پایانی، که ترکیببندیها با دقت و بر پایهی آن تصویر صورت گرفتهاند.
در آثاری که در روندی آگاهانه خلق شدهاند، هنرمند در ابتدا فضا را تصور و خلق میکند با انتخاب اشیا، فیگورها و چیدمان آنها.
او اغلب به زبان بصری نقاشیهای رنسانس و باروک رجوع میکند و از ساختار ترکیببندی آنها به عنوان شاکلهای پنهان بهره میگیرد.
تأثیر آثار هنرمندانی چون تیسین در پسزمینهی آثاری چون «شمعهای روشن» با الهام از «دایانا و اکتیون» و «دور هم» با ارجاع به «باکانال اهالی آندروس» محسوس است.
در حالی که ترکیببندیهای حانیه به تاثیر هنرمندان و آثار کلاسیک اشاره دارند، نحوهی به کارگیری فرم، بافت و رنگ توسط او، به آثارش حالوهوایِ معاصر میبخشد.
او با تأثیرپذیری از سادگی و تختبودن نقاشیهای پیش از رنسانس، از طریق لایهگذاری رنگ روغن سطوح ن فیگورها و دیگر جزئیات، به خواستهی نقاشی پاسخ میدهد و برخی دیگر با تصویری واضح از صحنه پایانی، که ترکیببندیها با دقت و بر پایهی آن تصویر صورت گرفتهاند.
در آثاری که در روندی آگاهانه خلق شدهاند، هنرمند در ابتدا فضا را تصور و خلق میکند با انتخاب اشیا، فیگورها و چیدمان آنها. او اغلب به زبان بصری نقاشیهای رنسانس و باروک رجوع میکند و از ساختار ترکیببندی آنها به عنوان شاکلهای پنهان بهره میگیرد. تأثیر آثار هنرمندانی چون تیسین در پسزمینهی آثاری چون «شمعهای روشن» با الهام از «دایانا و اکتیون» و «دور هم» با ارجاع به «باکانال اهالی آندروس» محسوس است.
در حالی که ترکیببندیهای حانیه به تاثیر هنرمندان و آثار کلاسیک اشاره دارند، نحوهی به کارگیری فرم، بافت و رنگ توسط او، به آثارش حالوهوایِ معاصر میبخشد. او با تأثیرپذیری از سادگی و تختبودن نقاشیهای پیش از رنسانس، از طریق لایهگذاری رنگ روغن سطوح فشردهای را خلق میکند که رد فرآیند خلق را در خود نگاه میدارند.
بافت ضخیم، پوستهمانند و پالت تیرهی این مجموعه فضای احساسی و تأملبرانگیزی پدید میآورند.
حانیه سلطانی (م. 1371، تهران) هنرمند نقاشی است که در تهران زندگی و کار میکند.
او دارای مدرک کارشناسی ارشد نقاشی است و از سال 1393 بهطور روزانه به نقاشی و طراحی مشغول است.
آثار او پیشتر در نمایشگاههای گروهی متعددی در ایران و خارج از کشور به نمایش درآمدهاند.
Responses